เมื่อความอยากอาหารควบคุมไม่อยู่
การกินที่ผิดปกติเป็นความเจ็บป่วยด้านจิตใจ ซึ่งทำให้คุณกินมากหรือน้อยเกินไป การกินไอศกรีมอย่างตะกละตะกามไม่ใช่รูปแบบการกินที่ผิดปกติ หรือการอดอาหารเป็นเวลา 3 สัปดาห์ เพื่อให้ใส่ชุดสวยในงานวันคริสต์มาสได้ ก็ไม่ใช่รูปแบบการกินที่ผิดปกติเช่นกัน
ความแตกต่างระหว่างการกินอย่างตะกละตะกามและการควบคุมอาหารเพื่อลดน้ำหนัก กับการกินที่ผิดปกติ คือ การกินในสองแบบแรกเป็นรูปแบบทั่วไปที่ยอมรับได้ คือเป็นการกินเพื่อสุขภาพ ในขณะที่การกินในแบบหลังเป็นรูปแบบของการกินที่ผิดปกติ เป็นอาการเจ็บป่วยที่มีผลคุกคามต่อชีวิต ซึ่งจำเป็นต้องได้รับการรักษาโดยทันที
การกินมากเกินไป
แม้ว่ารายงานการวิจัย เมื่อไม่นานมานี้จะมีการศึกษามากมายเกี่ยวกับโรคอ้วน โดยเฉพาะโรคอ้วนในเด็ก แตไม่ใช่ว่าทุกคนที่ตัวใหญ่หรือมีน้ำหนักตัวเกินจะมีรูปแบบการกินที่ผิดปกติ
ร่างกายของมนุษย์มีขนาดแตกต่างกัน คนที่มีร่างกายที่แข็งแรงสุขภาพดีจะมีขนาดตัวที่ใหญ่และหนักกว่าคนที่มีร่างกายสุขภาพไม่ดี ซึ่งรูปแบบการกินที่ผิดปกติจะเกิดขึ้นเมื่อ
- คนๆ นั้นปฏิเสธความต้องการกินอาหารอย่างต่อเนื่อง
. - คนที่ควบคุมอาหารมีปัญหาด้านจิตใจปฏิเสธอาหาร
.
- คนที่ใช้อาหารเพื่อบรรเทาความเครียดจากสถานการณ์ที่ทำให้หวั่นไหว เช่น ความกังวลเกี่ยวกับงานใหม่ งานปาร์ตี้ การวิพากษ์วิจารณ์ทั่วไป หรือเมื่อใกล้กำหนดวันส่งงาน
ตามปกติแล้ว แพทย์พบว่าการรักษาความอ้วนได้อย่างประสบผลสำเร็จนั้น เป็นเรื่องที่ค่อนข้างยาก อย่างไรก็ดี งานวิจัยเมื่อไม่นานมานี้พบว่า บางคนที่กินมากเกินไปเพื่อตอบสนองต่อเหตุการณ์ที่ผิดปกติไปจากชีวิตประจำวัน ร่างกายจะผลิตสารเคมีที่ควบคุมความอิ่ม
งานวิจัยได้เปิดทางให้มีการผลิตยาชนิดใหม่ๆ ที่สามารถควบคุมความอยากอาหารได้ และนี่เองที่ทำให้โรคต่างๆ ที่เกิดจากความอ้วน เช่น ข้ออักเสบ เบาหวาน ความดันเลือดสูง และโรคหัวใจ มีอุบัติการณ์การเกิดลดลง
Cr. คู่มือโภชนาการเพื่อสุขภาพที่ดีขึ้น